-
1 dźwięczn|y
adj. grad. 1. [okrzyk] resounding; [głos, instrument muzyczny] resonant, sonorous; [śmiech] ringing 2. Jęz. voiced- spółgłoski dźwięczne voiced consonantsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźwięczn|y
См. также в других словарях:
półotwarty — «otwarty częściowo, niezupełnie: uchylony, rozchylony, nie domknięty» Półotwarte drzwi, okno. Półotwarte wargi. ∆ jęz. Spółgłoski półotwarte «spółgłoski dźwięczne l, ł, r, m, n, nie mające bezdźwięcznych odpowiedników» … Słownik języka polskiego
sonorny — ∆ jęz. Spółgłoski sonorne «spółgłoski dźwięczne (m, m , n, n , ł, l, r) nie mające odpowiedników bezdźwięcznych» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
